W ostatnim wpisie poruszyłam kwestę odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności (z publikacją możesz zapoznać się TUTAJ), niniejszym odniosę się do instytucji przerwy w karze. Podobnie jak w przypadku odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności, także przy udzielaniu przerwy w karze, za obowiązkową przesłankę jej orzeczenia, ustawodawca uznał stwierdzenie u skazanego choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej dalsze wykonanie kary.

Kolejną przesłanką, pozwalającą na ubieganie się o przerwę w karze są ważne względy rodzinne lub osobiste. W odniesieniu do ostatniej z okoliczności sąd nie musi, a może uwzględnić wniosek o przerwę w karze.

Przepisy stanowią, że między kolejnymi przerwami w karze musi upłynąć co najmniej rok (nie można udzielić przerwy przed upływem roku od dnia ukończenia poprzedniej przerwy i powrotu po niej do zakładu karnego, chyba że zachodzi wypadek choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby skazanego albo inny wypadek losowy).

Przed udzieleniem skazanemu przerwy w karze, sąd zwraca się do administracji zakładu karnego celem uzyskania opinii o skazanym (tzw. prognoza kryminologiczno–społeczna).

Warto zaznaczyć, iż z dniem 1 października 2023 r. ustawodawca dodał nowy przepis przewidujący na wypadek udzielenia przez administrację zakładu karnego negatywnej opinii o skazanym, możliwość - a w przypadku określonego rodzaju skazanych konieczność - elektronicznej  kontroli miejsca pobytu skazanego podczas przerwy. To oznacza, że mimo niesprzyjającej opinii dyrektora zakładu o skazanym, sąd może mu udzielić przerwy w karze, jednocześnie korzystając z elektronicznej formy nadzoru nad skazanym.

Przepis dotyczący elektronicznej kontroli pobytu jednocześnie wskazuje, iż sąd penitencjarny może odstąpić od orzeczenia elektronicznej kontroli miejsca pobytu, ale w wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami.

Inną oczywistą przesłanką uniemożliwiającą orzeczenie elektronicznej kontroli miejsca pobytu to przeszkody techniczne.

Co do zasady, elektroniczna kontrola miejsca pobytu skazanego ustaje najpóźniej z chwilą osadzenia skazanego po upływie okresu przerwy. Jednakże sąd może uchylić elektroniczną kontrolę nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od udzielenia przerwy, jeżeli dalsze stosowanie kontroli jest niecelowe (w przypadku określonych ustawą kategorii skazanych wyjątkowo i nie wcześniej niż po upływie 9 miesięcy od udzielenia przerwy).

Ustawodawca przewiduje podobne jak w przypadku odroczenia wykonania kary przesłanki do odwołania przerwy w karze, z dodatkiem dotyczącym stricte elektronicznej kontroli miejsca pobytu skazanego. I tak ponadto sąd odwołuje przerwę w wykonaniu kary pozbawienia wolności, jeżeli skazany nie zachowa wyznaczonego terminu do zgłoszenia podmiotowi dozorującemu gotowości do zamontowania nadajnika i sprzętu pozwalającego na elektroniczną kontrolę jego pobytu, albo w razie uchylania się przez skazanego od założenia nadajnika i czynienia innych przeszkód w sprawnym wdrożeniu elektronicznej kontroli pobytu.

Na postanowienie w przedmiocie odwołania przerwy w karze, przysługuje zażalenie.

PODSTAWA PRAWNA: art. 153, 153a, 153b, 156, 158a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2023, poz. 127). Stan prawny na dzień publikacji postu.

Zamieszczone informacje nie stanowią porady prawnej w indywidualnej sprawie. W celu skorzystania z usługi prawnej zapraszam do kontaktu. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za sposób wykorzystania przedstawionych treści.